Żółw.

       Hej dzisiaj opiszę żółwia. A więc tak..

       Żółwie – rząd owodniowców z gromady zauropsydów lub według linneuszowskiej klasyfikacji rząd z gromady gadów. Rząd żółwi dzieli się na 2 podrzędy, 14 rodzin i obejmuje 328 gatunków oraz 124 podgatunki żyjące w czasach nowożytnych, tj. od 1500 roku n.e. W tym czasie wyginęło 8 gatunków oraz 2 podgatunki.

      Charakteryzują się obecnością pancerza chroniącego cały tułów. Wśród żółwi spotyka się gatunki zarówno mięsożerne, jak i roślinożerne, wodne i lądowe. Wszystkie są jajorodne. Zapłodnienie wewnętrzne odbywa się za pomocą narządu kopulacyjnego. Żółwie, pomimo tego iż są mniej zróżnicowane morfologicznie od innych gadów, potrafiły opanować najróżnorodniejsze środowiska poczynając od mórz, a na terenach pustynnych kończąc.

      Występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, lecz zdecydowana większość to mieszkańcy ciepłej i umiarkowanej strefy wszystkich kontynentów oraz wysp oceanicznych i oceanów. Istnieje kilka gatunków żółwi, które zamieszkują Amerykę Północną, Europę i Australię, gdzie występuje klimat umiarkowany (mroźna zima lub bardzo gorące lato). Gatunki te potrafią przetrwać w takim klimacie, ponieważ zapadają w sen zimowy(hibernacja) lub sen letni (estywacja).

      Żółwie pojawiły się prawdopodobnie na przełomie paleozoiku i mezozoiku, ok. 255 mln lat temu, na co wskazuje datowanie molekularne. Już wcześniej, w środkowym permie żyli ich domniemani przodkowie, roślinożerne parejazaury. Paleontolodzy nie odnaleźli jednak form pośrednich, które łączyłyby je z prymitywnymi gadami z karbonu. Ze względu na czaszkę bez otworów skroniowych żółwie tradycyjnie traktowano jako przedstawicieli Anapsida – co wspierają też niektóre nowsze analizy – lub, rzadziej, za lepidozauromorfy. Praktycznie wszystkie analizy molekularne wskazują, że żółwie to diapsydy, które utraciły otwory skroniowe. Na podstawie analizy sekwencji mikroRNA zasugerowano bliskie pokrewieństwo żółwi z lepidozaurami, jednak wyniki tych badań zostały skrytykowane, a niemal wszystkie pozostałe badania molekularne łączą żółwie z archozaurami. Dopiero stosunkowo niedawno dostrzeżono pewne cechy morfologiczne, takie jak budowa kości bocznoklinowej u wczesnych żółwi i Archosauriformes, które wspierają hipotezę o bliskim pokrewieństwie żółwi i archozaurów. Również niektóre inne cechy mogą stanowić synapomorfie łączące te dwa klady.

   Na dzisiaj tyle.. Do zobaczenia ;)

   

Dzień dziecka.

      Dzisiaj w szkole obchodziliśmy dzień sportu z okazji dnia dziecka. Było bardzo fajnie. Zaraz wam opowiem jak minęły lekcje..
      Na pierwszej lekcji weszliśmy na wyniki sprawdzianu szóstoklasisty. Później wyszliśmy na dwór i były różne gry i zabawy, m.in. rzucanie do celu, granie w koszykówkę i piłkę nożną. Później mieliśmy 'eurolekcje' prowadzoną przez pracownika Europe Direct Kielce.    Po 45 minutach pan od historii podał nam wyniki z diagnozy, którą pisaliśmy w tamtą środę. Oceny były bardzo dobre. Na naszych dwóch w-f graliśmy w siatkówkę. Pojedynek stoczyli nauczyciele na uczniów. Wygrali nauczyciele. W między czasie pani od matematyki dała nam lody, a po skończonych meczach kupiła colę. Emocje sięgały zenitu. 
      Według mnie dzisiejszy dzień był najlepszym podarunkiem na dzień dziecka jaki mógłby być. Dziękujemy nauczycielom za ciekawe rozplanowanie dnia. 
      Szczególnie chciałabym podziękować naszej pani od matematyki za przygotowanie poczęstunku. Ja wraz z całą klasą obiecujemy, że nie zapomnimy odwdzięczyć się za wszystko ! :)

Wilk.

     Dzisiaj opiszę wilka. Zaczynamy.. ;P
     Wilk wilk szary to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, zamieszkującego lasy, tereny bagienne oraz góry Eurazji i Ameryki Północnej. Gatunek o skłonnościach terytorialnych. Zwykle terytorium zajmowane przez watahę to 100-300 km², ale wielkość ta zależy od dostępności pokarmu i terenu. Może występować współużytkowanie części terenu przez dwie konkurujące watahy. Wilk jest w stanie w dobę pokonać dystans kilkudziesięciu kilometrów. W poszukiwaniu partnerki samiec potrafi w ciągu 2 tygodni przebyć ponad 600 km.

      Wilk szary zamieszkuje Azję oraz północne tereny Europy i Ameryki Północnej.

      Najwięcej wilków żyje w Kanadzie (50 tys.), w Rosji (30 tys.) i na terenie Alaski (5–7 tys.). W Europie najwięcej wilków występuje w Rumunii (ok. 2,5 tys.). Spotykane są też one na Półwyspie Skandynawskim, w Polsce,Ukrainie, Słowacji, we Włoszech i w innych krajach.

     Samce wilków (basiory) są większe od samic (wadery) o ok. 20–25%. Długość ciała dorosłego wilka wynosi przeciętnie 100–130 cm, nie licząc ogona.

     Średnia długość ogona (30–50 cm) to ok. 1/3 długości ciała zwierzęcia. Na grzbietowej części ogona (8–10 cm od jego nasady) znajduje się niebieskoczarny gruczoł nadogonowy, tak zwany fiołkowy, którego znaczenie nie jest jeszcze do końca wyjaśnione.
     Dane: 

    Wielkość

• Wysokość w kłębie: samiec 70–85 cm (niekiedy do 90 cm), samica 60–75 cm,
• Długość ciała: przeciętnie 100–130 cm; niekiedy do 160 cm,
• Długość ogona: 30–50 cm,
• Masa ciała: samiec 45–60 kg, (wyjątkowo do 75 kg), samica 30–50 kg.

      Wilki do komunikowania się używają także skomplikowanego języka ciała opartego na subtelnych znakach i sygnałach.

• Dominacja – dominujący wilk stoi na sztywnych nogach. Ogon jest wyprostowany i uniesiony. Uszy postawione, sierść nieco nastroszona. Często patrzy prosto w oczy innym wilkom lub wspina się na nie.
• Poddaństwo (aktywne) – całe ciało "obniżone", wygięte w łuk, wargi i uszy opuszczone, poddany wilk liże pysk dominanta szybkimi ruchami języka, z opuszczonym zadem. Ogon położony nisko, często podwinięty między tylne łapy.
• Poddaństwo (pasywne) – wilk kładzie się na grzbiecie odsłaniając delikatny brzuch i gardło. Łapy skierowane do ciała. Zwierzę często skomle.
• Złość – uszy postawione, futro zjeżone. Uniesione wargi ukazują zęby. Grzbiet może być wygięty, zwierzę warczy.
• Strach – uszy przylegają do głowy, ogon między nogami. Wilk kuli się. Może skomleć lub szczekać.
• Obrona – ciało przy ziemi, uszy położone.
• Atak – futro zjeżone. Wilk warczy i przykuca.
• Zrelaksowanie – uszy położone, wilk wypoczywa leżąc na brzuchu lub boku. Może machać ogonem.
• Napięcie – ogon nieruchomy, położony, wilk może przykucnąć.
• Zadowolenie – energiczne machanie ogonem, język może zwisać z pyska.
• Polowanie – wilk jest spięty, ale jego ogon prosty, w jednej linii z ciałem.
• Zabawa – machanie ogonem, wilk jest ruchliwy, skacze, biega. Często opuszcza przednią część ciała na sztywnych łapach.

  Na dzisiaj to wszystko. Do weekendu ! Czołem :D

Gnu pręgowane.

      Hej. Dzisiaj napiszę o gnu pręgowanym ;)
      Gnu pręgowane, gnu pasiaste to gatunek kopytnego ssaka z rodziny krętorogich. Żyje w dużych stadach, najczęściej wraz z zebrami, gazelami i żyrafami zamieszkują południową i wschodnią Afrykę. W poszukiwaniu pokarmu odbywają długie wędrówki, w czasie których pokonują wiele przeszkód, np. głębokie rzeki.
       Opis gnu:

Wysokość w kłębie: 130 – 140 cm

Długość z głową: 175 – 230 cm lub 240

Długość ogona: 70 – 100 cm

Masa ciała: samce 160 – 270 kg, samice 140 - 260 kg

Ubarwienie: sierść szara z pionowymi brunatnymi pręgami.Rogi u osobników obu płci. Gnu pręgowane tworzą stałe stada złożone z samic z małymi albo z samców. Stada samic z młodymi liczą przeciętnie ok. 10 osobników. W sprzyjającym okresie wykazują terytorializm, dopiero w porze suchej przemieszczają się w poszukiwaniu pokarmu tworząc większe skupiska. W regionach stale suchych tworzą olbrzymie stada, liczące nawet kilka tysięcy osobników, migrujące w poszukiwaniu bardziej sprzyjających warunków. Młode samce po osiągnięciu dojrzałości płciowej (w wieku ok. 1,5 roku) są odganiane od matki i łączą się w luźne grupy samców.
Gnu żyje średnio 15-20 lat.

      Ruja przypada na czerwiec. Samica rodzi jedno młode po ciąży trwającej około 8-8,5 miesiąca. Biega ono razem z matką już po kilku godzinach. Z pokarmu matki może korzystać nawet do 8 miesiąca życia, mimo że trawę zaczyna jeść po tygodniu.Gnu pręgowate jest hodowane w licznych zoo, gdzie dość dobrze się rozmnaża. Pierwsze na świecie narodziny gnu pręgowanego w warunkach hodowlanych miało miejsce w roku 1887 we wrocławskim zoo.

    Na dzisiaj to wszystko. Pa ;)

Pieczemy tort.

      Cześć. Dzisiaj napiszę o tym jak w szkole ja i dziewczyny z mojej klasy piekłyśmy tort pod opieką pani Heleny Gąsior. 
      Na początku przygotowaliśmy wszystkie składniki na stoliku, potem wzięłyśmy się za oddzielanie żółtek od białek. Białka wraz z cukrem ubiłyśmy na sztywną pianę. Dodałyśmy żółtka i w między czasie mieszałyśmy mąkę tortową z proszkiem do pieczenia. Wszystko później dodałyśmy do siebie i wymieszałyśmy. Rozłożyłyśmy w prodiżu aluminium i wylałyśmy ciasto na biszkopt. I czekałyśmy około pół godziny na to, aby się upiekł. Gdy już się upiekł wyciągnęłyśmy go z prodiża i postawiłyśmy na okno, aby przestygł.
      Chwilę potem wzięłyśmy się za robienie kremu do tortu. Mleko zmieszałyśmy z kremem z torebki. Za chwilkę dodałyśmy masło.Przełożyłyśmy biszkopt kremem i włożyłyśmy do lodówki. Na końcu udekorowaliśmy winogronem.
     Efekt był zniewalający.. Tort aż rozpływał się w ustach. Pychotka. 
     Dziękujemy pani od matematyki za bardzo fajnie miniony czas ! 

Puma.

    Witam. Dzisiaj opiszę pumę.

     Puma, kuguar, lew górski, pantera z Florydy, pantera florydzka to  gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię (choć w wielu regionach została wytępiona).

      Puma jest największym przedstawicielem małych kotów. Jego masa jest charakterystyczna dla wielkich kotów, jednak jest bliżej spokrewniony z małymi i średnimi kotami. Podrodzina małych kotów ewoluowała w Azji 11 milionów lat temu. Przeprowadzone badania nad taksonomią kotów na szczątkach tylko częściowo wyjaśniają ich pochodzenie. Dużo wyjaśniło badanie mtDNA, a ponieważ w zapisie kopalnym koty te są słabo reprezentowane, jest to satysfakcjonujący wynik.
       Charakterystyka pumy:

    Duży kot o stosunkowo małej głowie, smukłym i gibkim tułowiu. Przednie łapy mają po pięć, zaś tylne po cztery palce. Futro krótkie, miękkie, jednolicie żółtobrunatne (choć w zależności od biotopu spotyka się osobniki ubarwione od szarosrebrnych po czarne). Samce większe od samic, lecz większe zróżnicowanie spotyka się między podgatunkami. Młode pokryte są cętkami, a na ogonie mają czarne pierścienie.

Wielkość 

długość ciała 

100-200 cm

ogon o długości 

50-85 cm

wysokość w kłębie

52-78

   Głównie je ssaki. Małe ofiary zjada natychmiast, podczas gdy pozostałości większych zdobyczy chowa maskując je częściami roślin. Do schowanego mięsa powraca tylko wówczas, gdy nic nie upoluje, nieświeżego mięsa nie je. Istnieją udokumentowane przypadki ataku na człowieka, niektóre ze skutkiem śmiertelnym.

     Długość życia dochodzi do 12 lat. Wielkość terytorium nie jest dokładnie znana, osiąga obszar rzędu kilkuset km². Terytorium samic jest dwukrotnie mniejsze niż samców.

    Na dzisiaj to wszystko. Papa ;)

Kanarek.

   Hej ! Dzisiaj opiszę krótko kanarka ;)

Kanarek to niewielki gatunek ptaka z rodziny łuszczaków. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała od 12,5 cm do 13,5 cm. Występuje w rzadkich, gęsto zakrzewionych lasach Wysp Azorskich,Kanaryjskich i Madery. Nazwa kanarek pochodzi od Wysp Kanaryjskich.

Samiec ubarwiony jest w tonacji oliwkowozielonej z żółtawymi policzkami i spodem ciała. Samica jest ubarwiona skromniej, z przewagą odcieni szarości.

W rejonach występowania jest często spotykany w ogrodach i parkach miejskich.

Żywi się nasionami, pąkami kwiatów, jagodami, a w okresie chowu piskląt karmi je owadami. Buduje gniazda w kształcie czarki w rozgałęzieniach krzewów.

Wyprowadza od 2 do 4 lęgów w roku. Samica składa od 2 do 4 jaj, które wysiaduje przez 14 dni. Po wykluciu młode przebywają w gnieździe przez ok. 18 dni.

Jest protoplastą kanarka domowego. W 1478 roku został sprowadzony przez Hiszpanów do Europy, gdzie stał się protoplastą licznych ras hodowlanych różniących się ubarwieniem, wielkością i śpiewem.

    Na dzisiaj to tyle. Oto kilka jęć kanarka. :)